Belangrijke dag

Na een onrustige nacht voor ons allen, maken we ons op voor het doel van deze hele vakantie: de ontmoeting met de mensen van het weeshuis.
Minette was gespannen, maar uitte dat,zoals gewoonlijk, niet en besteedde meer de aandacht op haar uiterlijk. Toch wat gegeten en om 8:30 op pad met gids en chauffeur. Een uur duurde de reis, de omgeving was prachtig: groen, landelijk, rijstvelden en buffels. Rond 10:00 uur kwamen we aan in het dorpje, wat in de county Yihuangcentraal ligt. Drukkend en heet. Even wat telefoonverkeer met de gids en dan komen we in de buurt van een poort. Op het moment dat we door de poort rijden, rent een man op de poort af met een rol vuurwerk en steekt dat af. Welkom Luo Min! Dan rijden we de poort door tot aan het weeshuis en voordat we uitstappen horen we kindergehuil en er stapt een vrouw op ons af en roept luid: Welcome Luo Min. Bedeesd gaan we naar binnen en worden direct naar een ontvangstruimte gebracht. Daar ontmoeten we de directeur, die een speech hield.
Tijdens de speech werden we getracteerd op fruit: heerlijke peren, die op appels leken. In de ruimte hing een vlag met opdruk: Welkom back to home Luo Min. We kregen in de speech te horen welke zorgen het Social Welfare Center te verwerken kreeg en welke stappen er nodig zijn om dit uit te kunnen voeren. We mochten wat verduidelijkingsvragen stellen, maar wijzer werden we er niet van. Minette zat er stilletjes met hoogrode wangen bij: bedeesd. De secretaresse herkende Minette aan haar lippen, ogen en mond.
Na het officiele gedeelte,mochten we we de kinderen die momenteel in het weeshuis verblijven ontmoeten: een zaaltje met ongeveer 12 kinderen, terwijl er 20 kinderen in het huis zouden verblijven. Minette deelde cadeautjes uit, die we uit Nederland hadden meegenomen en dat brak het ijs. De kinderen waren nieuwsgierig naar de cadeaus en lieten zich uiteindelijk wel knuffelen. Desiree had direct weer opieuw de procedure willen opstarten en ze trof een heel lief babytje, die zich goed op haar gemak voelde bij haar. Zowel Kilian als Minette gingen direct met de kinderen spelen. Na een uur werden we meegenomen voor de plaats, waar Minette was gevonden. Voor aan de poort.
Achtereenvolgens werden ons de toegangsdeuren getoond waar Minette zou hebben verbleven, in het oude gedeelte van het centrum, nu voor andere doeleinden gebruikt.
Verrassend was dat we werden getrakteerd op een uitgebreide lunch, waar alle belangrijke personen ons alle goeds toewensten met een toost.
Minette blijkt altijd welkom om daar te komen en er werd zelfs gevraagd of ze ooit behoefte zou voelen om te komen werken, dan zou dat mogelijk zijn.