Sexy Woman

We hebben het plan opgepakt om 2 bezienswaardigheden te gaan bezoeken om een beter beeld te krijgen wat de Inca’s allemaal hebben weten te bewerkstelligen toen ze zo’n 600 jaar geleden in Zuid-Amerika aan de macht kwamen en ze 100 jaar later door de Spanjaarden werden uitgemoord of verjaagd. We beginnen met QuenQo, een oud Inca Heiligdom, wat een ceremonieel centrum is geweest. Het is gewijd aan Pachamama (Moeder Aarde). Hier zijn waterlopen uit de zachte kalksteen gehakt. Er is een grote rots te zien, die een poema zou voorstellen, maar we kunnen het vanuit verschillende hoeken niet goed herkennen. Het enige dat herkenbaar is is een uit de steen gehakte stoel, die in een onderaardse ruimte staat. Wel zien we de bekende Inca-nissen, waar ze rijkdommen plaatsten.
Als we klaar zijn met het aanschouwen van de stenen, vertrekken we richting Sacsayhuaman. Onderweg komen we een grote groep schoolkinderen tegen, die in uniform (gebruikelijk in Peru) met vliegers in de weer. Het is een mooie drukte om de kinderen alle moeite te zien doen om een doekje van papier of plastic aan een touwtje de luchten zien te brengen en te houden. Terwijl we erdoor lopen, maken we gemakkelijk contact met enkelen. We ervaren het als en traktatie om even hierbij te mogen zijn, terwijl we dat niet hadden verwacht bij het opstellen va ons programma. Er lopen ook 4 alpaca’s rond, die aan de lijn liggen.
Even later zijn we bij Sacsayhuaman aangekomen en zien we ene uitgebreid bouwsel, dat eerder dienst deed als garnizoensplaats. De enorme blokken, waarmee het is opgebouwd, passen precies op elkaar, zonder dat er nog een nagel tussen te krijgen is. (Alleen hebben de aardbevingen in de omgeving daar geen goed aan gedaan op sommige plekken. De meeste stenen liggen echter nog nauwsluitend op of naast elkaar.)
Het is een hele wandeling om het gehele complex te kunnen zien. En we slaan ook een deel over. Je krijgt er wel enkele bijzondere effecten waar te nemen, zoals de echo die van het gebouw wordt terug gespeeld, van mensen die aan de ene zijde roepen, krijgen hun roep na 1 a 2 seconden terug geroepen. Ook de hoogte van de muren is indrukwekkend, alsmede de grootte van de stenen. Uit ons boek krijgen we informatie over de bouw die 70 jaren heeft geduurd (met primitieve middelen en met stenen die niet uit de directe omgeving komen!) en waar 7 maanden met de Spanjaarden om is gevochten. (Later blijkt deze naam uitgesproken te worden als “Sexy Woman”, die wij er geheel niet in herkennen.)
We besluiten nadien maar even naar het grote Christusbeeld te lopen, dat net zoals bij Rio de Janeiro over de stad uitkijkt. Het is een 10 meter groot wit Christusbeeld, dat door de Palestijnen aan de stad is geschonken uit hun land waren gevlucht in 1944.
We lopen verder bergafwaarts naar het stadscentrum om daar de boel te verkennen: een markt bezoeken en een museum. Terwijl het begint te regenen zoeken wij de (overdekte) markt San Pedro op, war een allegaartje aan spullen en etenswaren wordt verkocht, zoals we eerder in Lima zagen. We kopen er nootjes en gedroogde appeltjes, die volgens Dees in Nederland een kapitaal zouden kosten. Het museum dat we later bezoeken blijkt een oud kloostergebouw te zijn, grenzend aa een kerk. Het is gesticht door de Domincanen, die er nog hun missen in vieren. Bijzonder is dat er in het museum wordt blootgelegd dat de kerk en het klooster zijn gebouwd op de plek waar eerder een tempel heeft gestaan. Er staat een maquette van het oude complexen er zijn nog enkele delen van de muren blijven staan. Ook dan weer zien we dat er met enorme stenen is gewerkt met uiterste precisie. Ze passen wederom naadloos op elkaar.
Als we later de stad weer ingaan komen we terecht in een processie, waar de maagd Maria wordt gevierd. Het is een allegaartje van bezoek, maar degenen die de processie uitvoeren zijn in bijzondere kleding lopen zijn een parcours onder luid muziek met trommels en blaasmuziek. Het klinkt goed, maar het melodietje wordt herhaalde malen gespeeld. De deelnemers lopen op dat ritme door de stad, voorop kleine meisjes die op hun Paasbest met lichtjes lopen. (Het is inmiddels donker geworden, zoals iedere dag rond 18:00 uur.) De meisjes worden gevolgd door wat oudere exemplaren, die een eenvoudig dansje tijdens de processie uitvoeren. De groep die dan volgt is erg uitdagend gekleed. Het is een groep jonge vrouwen die met blote schouders en korte rokjes de pasjes doen die ze hebben geleerd. Het zijn stuk voor stuk stukken. Zo treffen we dan de Sexy Women.