Ik toeter als ik trap

Geyongju is de oude hoofdstad van het oude koninkrijk Shilla. Ontstaan uit drie verschillende koninkrijken smeedde koning Munmu de 3 landen samen tot het eerste onverdeelde Korea. Vanwege de aanwezigheid van heel veel geschiedkundige objecten in het openbaar, wordt het nu een museum zonder muren genoemd en dat willen we vandaag zien en ervaren.
Opvallend genoeg horen we een klein protest als we voorstellen om naar Bulguksa te gaan. Het is een oude Buddistische tempel, die we in verschillende boeken zijn tegen gekomen. Even hiervoor hadden Ki en Mi nog genoeg van het Buddhistische leven en nu gaan ze toch mee. We lopen er wat rond en maken mooie foto's. Het geluksvarkentje staat op het binnenplein en wordt door iedereen omarmd. Zo ook Ki. En dan kan Mi niet achterblijven. Mi wordt er nog even aan herinnerd dat ze is geboren in het jaar van het varken (Chinese dierenriem) is geboren, wat een een periode van grote voorspoed en welvaart betekent.
Als we de tempel hebben bezocht, gaan we verder naar Seokguram om daar een Buddha in een grot te zien. Het is een grote door Buddhistische monniken gemaakt, niet uitgehouwen, maar gebouwd op de hoogte van 740 meter: een flinke klim dus. Maar daar draaien wij onze voeten niet meer voor om. Als we na een enerverende (gepasseerd door auto's met alarmlichten aan) klim boven zijn aangekomen, hebben we nog een stuk verder te lopen, voordat we bij de grot arriveren.
De lampionen, die we eerder hadden gezocht in de Yogyesa-tempel en niet gevonden, komen we hier nu tegen. Jo schiet wat plaatjes ervan. Een stukje verder komen we in de "grot" aan. Er staat een mooi exemplaar van Buddha, met beschermers uitgebeeld in graniet om Hem heen. Helaas mogen er geen foto's van worden gemaakt.
Om er te komen hadden we fietsen gehuurd. De electrische werden aanbevolen. Enig nadeel was dat de zadels niet in hoogte te verstellen waren. Voor Ki en Mi prima, maar voor De en Jo hinderlijk. Als ze vooruit wilden komen, moest eerst 2 slagen getrapt worden, voordat de aandrijving op gang was. Dat ging wat moeilijk, vanwege het feit dat ook het stuur zo laag zat. Iedere keer als ze wat kracht moesten uitoefenen en de benen wat spreiden, kwam de knie tegen de instellingsknop of claxon. En dan stelde die de aandrijving uit of drukte tegen de claxon. Zodoende toeterde de fiets, als er werd getrapt. Uiteindelijk hielden zowel De als Jo er een beschadigde knie aan over.