Vliegen

Terwijl ik dit schrijf valt een vlieg me lastig en hij blijft me lastig vallen. We staan op het punt om de terugreis te gaan beginnen. We hebben de koffers al gepakt en zullen via Vic Falls airport naar Johannesburg vliegen. Daar hebben we een oponthoud van 6 uren en dan is het een lange ruk naar Nederland.
Gisteren hebben we de Vic Falls bezocht, die in dit seizoen een erg beperkte waterstroom heeft. Eigenlijk is een derde deel van de waterval in Zimbabwe nog stevig genoeg om de naam waar te maken: Mosy oa Tunya, Donder die rookt. Nu kunnen we wel zien hoe indrukwekkend het geheel kan zijn, doordat de rotsen duidelijk te herkennen zijn en je het geheel beter kunt overzien.
In de middag hadden we het idee om een helikoptervlucht te gaan maken, maar gezien de prijs en de staat van de waterval lijkt me dat niet echt noodzakelijk en de moeite waard. We discussiëren erover en komen tot de slotsom om dan maar niet te gaan. We zoeken een alternatief en willen de brug over de Zambezi opzoeken, wat een mogelijkheid biedt om naar Zambia te komen. De brug is voor de helft Zimbabwaans en voor de andere Zambiaans, Desiree komt eroverheen, over die helft, maar ik krijg telkens een man die spullen wil verkopen met een zielig verhaal als ik dat niet wens te doen. Ik kom niet verder.
We kijken een poosje bij het bungeejumpen vanaf de brug en Desiree rilt al bij de gedachte dat je dat zou gaan doen. We zien enkele jonge vrouwen dit ondernemen en zich gillend naar beneden storten om aan de elastiek een paar maal terug te veren.
Op de terugweg is het flink warm geworden. Op de brug was het metaal al behoorlijk warm, dat je het niet kon vast pakken. Het is minstens 40 graden en ook de Zimbabwanen houden zich rustiger als anders. Terwijl we terug lopen hebben we ons tempo aangepast, dat het vol te houden is. Toch wordt het op zeker moment te veel voor Desiree, die ineens naar adem staat te happen en niet goed meer verder kan. Er stopt een taxi, die ons wil helpen om voor $ 5 ons naar het hotel te brengen. Dat lijkt een goede keuze.
Die avond drinken we flink wat water om het tekort van onze inspanningen te compenseren.