Oude centrum Lima

Zoals in de meeste wereldsteden zijn er ook in Lima basilieken en regeringsgebouwen. We bezoeken het klooster van San Fransico en de bijbehorende basiliek, waar in de catacomben talloze overledenen zijn begraven. Ze wilden zo dichter bij God kunnen zijn, zo wordt ons uitgelegd door Ruben. De overledenen werden na in het graf te zijn bijgelegd met ongebluste kalk bestrooid, zodat het niet ging stinken. Maar bijkomend effect was dat de stoffelijke overschotten ook sneller van de weke delen werden ontdaan. Zo konden ze in ieder graf wel 12 overledenen onder brengen. Nu zijn al die graven weer leeg gemaakt en hebben mensen de botten gegroepeerd in een vak met bovenbenen, een vak met bekkens, eentje met schedels e.d. Sommige zijn netjes geordend in cirkels.
Op het nabijgelegen Plaza Major zijn we net te laat voor de wisseling van de wacht. Er zijn talloze politieagenten aanwezig, die met hun schilden vooral preventief werken. Ze hangen er maar wat op de wachten tot er iemand uit de band springt. Maar dat gebeurt niet en zoals we er eerder waren hangen ze ook nu nog over de rand om uit te rusten van de inspanningen die ze niet hebben hoeven te leveren.
Van Ruben hebben we eerder het advies gekregen om niet buiten de touristische routes te begeven, omdat het in de wijken met veel armoede kans lopen op een beroving. Desiree wil nog graag even langs de boulevard lopen, langs de Rimac Rivier, die de stad in tweeën deelt.We horen op afstand al de muziek van een man die er live zingt. We nemen er even plaats om naar de volkszanger te luisteren, maar verstaan er geen woord van. Op de een of andere manier vallen we ook hem op en hij maakt met de microfoon in de hand enkele opmerkingen over onze aanwezigheid. We verstaan er echter geen woord van, totdat ik het woordje “pays” hoor en begrijp dat hij op onze herkomst doelt. Ik noem maar even “Hollanda” op dat ene woordje dat ik herken, zodat hij er nog meer over kan vertellen. Maar we hebben daar niet direct last van, totdat er mensen beginnen te lachen. Om het mogelijke gezichtsverlies niet groter te maken blijven we nog maar even luisteren en Desiree voelt zich meer op haar gemak dan ik, omdat ze de sfeer goed en positief vindt. Hij zingt nog enkele liedjes, waar enkelen goed mee zwijmelen, ook de getroebleerden die erbij zijn. Bij enkele liedjes voelt Desiree de drang om erbij te gaan dansen.
Als we verder lopen, krijgen we enkele veelzeggende glimlachen op de gezichten van de mensen te zien die ervan hebben vernomen. Ik vraag me af wat hij tijdens onze aanwezigheid toch heeft gezegd.