Supersnel

Als we naar het station terug gaan, wandelen we langs enkele petshops, waar de pups te koop staan aangeboden. We komen met verwondering langs een zaak waar de pups in een soort van wasmachine te koop staan aangeboden. Als we de zaak binnen gaan, blijkt een een front als aan wasmachine. Gelukkig.
Op het station komen we in een rij van mensen die een boeking willen maken met de KTX, de Koreaanse variant van de Europese HSL.
We besluiten snel om naar het station van Asan te gaan en daar te boeken en daar blijkt er geen uur later voldoende plaatsen voor de rit een half uur later. We hebben alleen geen plaatsen bij elkaar, zelfs een kaartje voor het volgende rijtuig. Als we op het perron staan, vermoeden we dat dat niet de bedoeling was. Er is nagenoeg niemand aanwezig en degene die er wel is vertrekt binnen 10 minuten. Terwijl we wachten komt met enig geraas een KTX voorbij, waar we de grond bij voelen trillen. Een flits is er nog lang bij!
Alles ingericht op snelheid; je krijgt een minuut om in te stappen, waar de uitstappers ook nog voorbij moeten, maar het loopt op rolletjes! Precies een minuut nadien klinkt het fluitsignaal (wat ouderwets) om het vertrek aan te kondigen en binnen 10 seconden zoeft hij weg. In een mum van tijd zitten we bijna aan de 200 kilometerper uur. Iedereen heeft een eigen stoel en toch blijken er enkelen te willen blijven staan. Ook hier zien we mensen in slaap vallen bij de eerste zucht. Alles supersnel!