Formaliteiten

Windhoek
Na een nacht zonder slaap, een tussenstop in Luanda (Angola) zijn we op Airport Windhoek (voor het gemak zo genoemd) aangekomen. Alles zeer voorspoedig|; beenruimte in het vliegtuig, 3 maaltijden, vriendelijke stewards en stewardessen en geen luchtzakken.
Maar op de luchthaven verandert dat. Men heeft een nieuwe maatregel getroffen tegen ongewenste passagiers. Iedereen wordt individueel gescand met foto en vingerafdrukken, sinds deze week. Omdat het grondpersoneel de procedures nog niet goed kent, staan er anderen hun bij. Maar die moeten zich er telkens mee bemoeien en die voorspoedige reis wordt nu teniet gedaan door deze procedure, die meer dan 2 uren duurt. We krijgen zelfs nog ruzie met andere passagiers die denken dat wij voordringen, terwijl we netjes van de ene rij naar de andere pendelen. Ondanks dat wij voor het eerst in dit land zijn gekomen, hoeven wij, als we aan de beurt zijn, alleen een foto te laten maken en geen vingerafdrukken. Want ondertussen zijn er nog 2 vliegtuigen aan gekomen met passagiers. De rij staat tot aan de taxiplaats voor vliegtuigen.
Bij de autoverhuur krijgen we de plaatselijke cabaretier, die, ondanks onze vermoeidheid, allerlei grapjes uithaalt. We blijven vriendelijk, ondanks dat we ons een beetje voor de gek voelen staan. Uiteindelijk krijgen we de sleutels van een Renault Duster mee (de Duster is erg toepasselijk in een land dat voor het merendeel uit woestijn bestaat) die we op de parkeerplaats kunnen ophalen.