Geld

In het Terra Africa guesthouse zijn we goed terecht gekomen.
Eerst hebben we even moeten wennen aan een auto met het stuur rechts en het linkse rijden, maar dat went wel op de snelweg van het vliegveld naar de stad. Er is daarmee zo'n 30 kilometer oefenterrein te gaan. Maar de verkeersregels zijn niet geheel duidelijk: hoe is de voorrang geregeld bij het naderen van een rotonde? In Windhoek komen we er al enkel tegen. Het lukt om zonder kleerscheuren bij het guesthouse te komen, die in een buitenwijk van Windhoek ligt. Het is warm en de omgeving is dor. Het guesthouse heeft een actieve tuinman en die zorgt dat de omgeving groen blijft. Daarmee krijgen we verkoeling.
Om op bed te gaan liggen is verlokkelijk, maar we zijn streng voor onszelf: we gaan de stad in om daar eens rond te kijken en geld te pinnen. Ook moeten er boodschappen gedaan worden, tenminste water, om te kunnen overleven in de woestijn. Dus zijn we even geïnstalleerd en we gaan op pad naar het centrum, gewapend met een route die het guesthouse ons heeft gegeven, langs alle bijzonderheden in de stad.
In de buurt van de Lutherse kerk vinden we een parkeerplek, langs de weg en als we onze Renault Duster inparkeren, komt er een man in rode overall en een hoed naar ons toegelopen, die onze auto wel in de gaten wil houden. Over een prijs wil hij het niet hebben: hij werkt er toch bij de bank in de tuin en kan dat gemakkelijk erbij doen. We gaan akkoord en beginnen onze wandeling. De kerk, parlementsgebouwen, musea; het is er allemaal.
Ook winkels en ATM. Als we er bij eentje komen, kunnen we tot een maximum van 800 Namibische Dollar opnemen. Eerst denken we ons vergist te hebben, omdat het om zo'n klein bedrag gaat van omgerekend 55 Euro. De omgeving is vrij rumoerig en de mensen roepen niet direct het vertrouwen in ons op dat het wel goed zit. Er zit zelfs een wachter in de buurt, met een voor ons onduidelijk doel. Als ze dan nog gaat zitten kletsen met wat jongens in de buurt, versterkt dat ons vertrouwen niet. Maar het voorgestelde bedrag blijkt toch te kloppen. Eenmaal gepind komt er een lading van 40 biljetten uit de machine, die mijn portemonnee geheel vult zodat hij bijna niet meer in de broekzak past.
Bij een volgende, zien we een meer vertrouwen, omdat er een officieel bankembleem staat en proberen we het opnieuw. Nu kan het bedrag wel hoger worden ingesteld en we doorlopen de procedure om meer te kunnen pinnen (mijn broekzak is nog niet vol!) Het lukt en we staan van de spanning nog even na te kletsen en komt de Security Officer kijken om te weten wat we doen. Hij vindt het niet okay, dat we er blijven hangen en maant ons om verder te gaan.
Terug in de richting van de Renault discussiëren we over het bedrag dat we de "bewaker" zullen geven voor zijn diensten. Probleem is dat we niet weten wat gewoon is en we de koers van de ND niet goed kunnen inschatten. We komen uit op 10 ND,, indien er niets met de leenauto is gebeurd. Maar als we de Renault benaderen is er van de man met overall niets te bekennen. Er is niet ingebroken of vernield. Van zijn werk kunnen we dus niets aanmerken, maar aan de laatste actie kunnen we niets meer doen. De 10 ND houden we dan nog maar even in onze zak.